نگاه امروز

نگاهی دیگر به : هملت وعقده ی ادیپ   محدود کردن نقد نمایشنامه ی"هملت" به نقد روانشناختی زیگموند فروید وژاک لاکان ، یکی ازظالم هائی ست که درمورد این شاهکار"شکسپیر" روا میدارند . ازهمه مهمتراین است که این نقد، ازجانب دوپزشکی صورت میگیرد که با "جهان داستان" وادبیات "نمایشی" اگرنگوهیم بی اطلاع، بلکه غیرمرتبط هستند . تقلیل این شاهکاربه ضمیرناخودآگاه وارجاع آن به امربیرونی وخارج از"متن"که براساس فرضیه "عقده ادیپ” استواراست،دیگردرنقد مدرن وپسامدرن جایگاهی ندارد . این نقد وتحلیل غیرحرفه ای ، درحقیقت ، ناشی ازکاهش ارزش هنری این اثرسترک تلقی واصرار و تکرارآن ، باعث پذیرش فرضیه ی نادرست ، حداقل درمورد این اثرمیشود . نقدآثارهنری جزء با ابزارهنری وتوسط متنقد حرفه ای ومسلط به فلسفه ی متقدم ومتاخر، امکان ندارد راه به جائی ببرد وازطرفی ارجاع یک امرهنری وآینده ملت دانمارک به امرروحی – روانی کودک – نوجوان شایسته این شاهکارنیست . پیش ازاینکه نمایشنامهِ"هملت" نیازبه کشف ضمیرناخودآگاه "عقده ی ادیپ" باشد این فرضیه ی استاد زیگموند فروید است که دنبال اثبات فرضیه ی خود ، نیازمند یک "هملت" است . آن چه باعث برداشت غلط استاد شده مبهم گوئی ها وکلمات نامتعارف وگاه چند پهلوونیش داراوست که درمورد مادروعمویش کلادیوس میزند که ناشی از ازدواج غیرعرفی درجامعه آن روزدانمارک اتفاق افتاده است وگاه معنای زننده وشهوانی دارد. بازی با کلمات"هملت"برعکس آگاهانه است ودلیلی برصحت وسلامت روح وروان اودارد . این گونه هنجارشکنانه سخن گفتن "هملت " درحقیقت ،اعتراض اوبه تسلط کلادیوس برکشورکه او ولیعهدش است وقتل پدروازدواج مادروارجاع آن به افکارعمومی تعمیم میدهد تا این اعتراض جنبه ی عمومی شود . منتقدان امثال فروید ولاکان نگاه امروز ...